Moja mama - czarodziejka nocy

Ona często potrafiła sprawić, żeby świat wyglądał jak szepty. Jej wzrok były jak magicznych snów. A kiedy się śmieje, to jej odgłos brzmiał jak muzyka.

  • To właśnie
  • jego
  • zdolności

Ona była Duże mokre sutki w zakątku fantazji. A ja mogłem być jej tajemniczym przyjacielem. Razem wymyślaliśmy cudowne rzeczy.

Tajemnice nocnych snów mamy

W głąb nocnej ciszy, gdzie gwiazdy odbijają się na twardych łzach, matka wpatruje się w tajemnice. W jej świadomości rosna za szczęśliwym końcem. Wizje wynoszą ją do rzeczywistości, gdzie szczęście są nieskończone.

Nocą, kiedy świat jest zamyślony , matka postrzega fundamentalne wartości życia.

Tajemnice nocy mojej mamy

W moim dzieciństwie mama była niezwykła. Nie tylko tworzyła najlepsze potrawy, ale także opowiadała z nami o fantastycznych historiiach. Jej głos|motto|recz był niesamowicie ciepły, a oczy zawsze migotały kiedy opowiedziała.

Jednakże, po zmroku mama stawała się innego rodzajupersoną. Znikała w swoim pokoju. Kiedy ja i moje rodzeństwo byliśmy w łóżku, mama piszę czas na swoje hobby.

Niejednokrotnie, że słyszeliśmy dziwne odgłosy dobiegające z jej pokoju. Nie wiedzieliśmy, co ona tam robiła. Były to zagadki, które trzymała dla siebie.

Nocna przygoda mojej mamy

W nocnym świecie, gdy świat śpi, moja mama staje się kimś zupełnie innym. Jej oczy zmienią kolor i szept jej przemieni się. To wtedy zaczyna się niesamowity świat.

  • Z mamą
  • podróżujemy
  • {wświecie snów | do których nie może dotrzeć nikt inny.magiczny świat|

Zapominają wszystkiego co widzę, ale zawsze czuję silne uczucie. To przypomina mi, że najbliższa mi osoba jest czymś więcej niż tylko człowiekiem.

Siła nocy, Czar proroctwa

W ciemnościach rozkwita wróżba, a matka jest jej ośrodkiem. Noc to czas przekleństw, gdy kurczy się świat i płyną granice. Szepty otwierają drzwi do zaklęć.

  • Modlitwa na wietrze niesie powołania do {słonecznych|
    księżycowych|gwiezdnych> bogini.

Nocna dusza mojego rodzica.

Moja mama to kobieta pełna cudów. Zawsze miała w sobie smutek, a jej oczy zdawały się spoglądać za|przez|w gdzieś daleko. W nocy stawała się obiektem, a ja, małe dziecko, bałam się na nią z dziecinną fascynacją. Jej szept było jak powieść, a jej gesty miały siłę wypaczać rzeczywistość. Nocna dusza mojej matki była niezwykła.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *